Ανακοίνωση #2/16: Αντιστεκόμαστε με μαζική συμμετοχή στην ΑΠΕΡΓΙΑ της 8 Δεκέμβρη

Στο στόχαστρο και πάλι τα βασικά εργασιακά δικαιώματα
Αρνούμαστε τις αυταπάτες της "διαπραγμάτευσης" και των "βέλτιστων πρακτικών"

Παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες ένα σήριαλ για τη δήθεν "σκληρή" διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους πιστωτές για τα εργασιακά. Μια κυβέρνηση, που ήδη από τον Αύγουστο του 2015 συμφώνησε σε μνημονιακές "μεταρρυθμίσεις" για τις ομαδικές απολύσεις, την περαιτέρω υποβάθμιση των συλλογικών συμβάσεων, το συνδικαλιστικό νόμο και το δικαίωμα της απεργίας.
Η στόχευση της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη. Επιζητά μία έστω ελάχιστη δήλωση από τους πιστωτές για το χρέος της χώρας, και για το λόγο αυτό είναι πρόθυμη να υιοθετήσει την ακραία νεοφιλελεύθερη ατζέντα του ΔΝΤ για τα εργασιακά, ακολουθώντας τη γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδο της "διαπραγμάτευσης" και των "κόκκινων γραμμών".
Είναι σαφές, ότι θα υπάρξει επίθεση στο βασικό πυρήνα εργασιακών δικαιωμάτων. Ειδικά από τη στιγμή, που ως βάση για την διαπραγμάτευση από κυβερνητικής πλευράς υπάρχει το γνωστό "πόρισμα των σοφών" του περασμένου Σεπτέμβρη, όπου εμπεριέχονται τα εξής:

• Ομαδικές Απολύσεις
  Προβλέπεται αντικατάσταση της υποχρεωτικής έγκρισής τους από το Υπουργείο Εργασίας, όπως συμβαίνει σήμερα, με ένα σχέδιο "επανένταξης" των απολυμένων. Απορίας άξιο είναι για ποια επανένταξη μιλάμε σε μια διαλυμένη Οικονομία, με στρατιές ανέργων και όταν την ίδια στιγμή οι δομές του κοινωνικού κράτους συρρικνώνονται.
  Επιπλέον, προτείνεται και η περαιτέρω υιοθέτηση εργασίας μερικής απασχόλησης, μειωμένου ωραρίου, κτλ. όταν η επιχείρηση δηλώνει οικονομική δυσχέρεια. Προωθούν , λοιπόν, την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων σε ένα εργασιακό περιβάλλον, όπου σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου, 343.000 εργαζόμενοι-ες αμείβονται από 100-400 ευρώ μικτά, ενώ η πλειοψηφία των νέων θέσεων εργασίας είναι «ελαστικής απασχόλησης».
• Συλλογικές διαπραγματεύσεις
  Τόσο η πλειοψηφία των "σοφών" (προκρίνει τις κλαδικές ΣΣΕ, με «παράθυρο» για προσωρινές αποκλίσεις), όσο και η μειοψηφία η άποψη της οποίας εμπεριέχεται στο πόρισμα και αποτελεί βάση διαπραγμάτευσης (προκρίνει την υπερίσχυση των επιχειρησιακών και επί της ουσίας παράκαμψη της Εθνικής και των κλαδικών), δεν προτείνει την επαναθεμελίωση των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας, την υπερίσχυση της Κλαδικής και των ευνοϊκότερων όρων για τον εργαζόμενο, όπως και την υποχρεωτικότητα εφαρμογής σε όλον τον Κλάδο.
  Σχετικά με τη Διαιτησία, αυτή προτείνεται να είναι αποτέλεσμα συμφωνίας των δύο μερών και μόνο στην περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, να μπορεί να υπάρξει μονομερής προσφυγή. Βέβαια, αυτή η πρόταση είναι χωρίς περιεχόμενο από την στιγμή που παραμένει σε ισχύ η κατάπτυστη ΠΥΣ 6/2012, η οποία εκτός των άλλων (πολυετίες, πάγωμα μισθολογικών ωριμάνσεων κλπ) κατάργησε τη Διαιτησία και «συνέβαλε» στην τρομερή μείωση του αριθμού των ΣΣΕ.
• Κατώτατος και "Υποκατώτατος" Μισθός
  Οι "σοφοί" θεωρούν ότι πρέπει να υπάρχει κατώτατος μισθός, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση της χώρας, την παραγωγικότητα, τις τιμές και την ανταγωνιστικότητα. Η πλειοψηφία θεωρεί ότι πρέπει να προκύπτει από την Εθνική ΣΣΕ, ενώ η μειοψηφία με απόφαση της Κυβέρνησης. Βεβαίως, δεν περιλαμβάνει προσαυξήσεις (τριετίες, οικογενειακά επιδόματα, κτλ). Επιπλέον, ενώ γίνεται αναφορά, δεν προτείνεται η κατάργηση του αίσχους του υπο-κατώτατου μισθού, που ισχύει για του νέους κάτω των 25 ετών.
• Ανταπεργία
  Η Επιτροπή δεν θέτει ρητά την άρση της απαγόρευσης της εργοδοτικής απεργίας (Ανταπεργία/lockout). Παρόλα αυτά, σε περίπτωση απεργίας θεωρεί αναγκαία την απαλλαγή του εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής μισθού στους μη απεργούς. Στην ουσία πρόκειται για lockout με άλλα λόγια.

Μετά και τον πρώτο κύκλο διαπραγμάτευσης της νέα Υπουργού Εργασίας με το "κουαρτέτο", τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ξεκάθαρα:

• Δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία, αν δεν αυξηθεί το όριο των ομαδικών απολύσεων, που σήμερα είναι στο 5% του προσωπικού, ενώ ακόμη κι η Υπουργός υποβαθμίζει πια την υποχρεωτική έγκρισή των απολύσεων σε "προεγκριτικό έλεγχο" από ανεξάρτητη αρχή...
• Αποκλείεται (ή πιο ευγενικά, μετατίθεται στο μέλλον!!!) οποιαδήποτε συζήτηση για επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων στο πρότερο καθεστώς, με σαφή τη στόχευση της πλήρους υπερίσχυσης των Επιχειρησιακών Συμβάσεων παντού, ακόμη κι αν υπάρχουν Κλαδικές ΣΣΕ. Εξέλιξη, που πρώτος έσπευσε να πανηγυρίσει ο ΣΕΒ (δεν τον αφήνει η χαρά να κρυφτεί...), σπάζοντας τα όσα είχε υποτίθεται συμφωνήσει σε εκείνες τις αλήστου μνήμης διακηρύξεις του "Εθνικού Μετώπου" εργοδοτών και γραφειοκρατικής εκπροσώπησης των εργαζομένων, υπό τις ευλογίες της κυβέρνησης...
• Δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία, ακόμη κι αν θιγούν μόνο σε "συμβολικό" επίπεδο τα μνημονιακά δεδομένα. Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε, αν επιστρέφαμε σε καθεστώς ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, για αυτό και αποκλείεται ρητά, με τη διάταξη για νομοθετική ρύθμιση του κατώτατου μισθού να παραμένει ισχυρή...

Είναι φανερό, από τα παραπάνω, ότι το εργατικό κίνημα βρίσκεται μπροστά σε ακόμα μια σημαντική μάχη. Θεωρούμε, όμως, ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ούτε θέλουν, ούτε και μπορούν πια να δώσουν προοπτική νίκης στους αγώνες μας. Το έχουν αποδείξει όλη την προηγούμενη περίοδο. Προκηρύσσουν απεργίες «ντουφεκιές στον αέρα», χωρίς σχέδιο, κλιμάκωση και συντονισμό. Συνειδητά αποκλείουν τη συμμετοχή της «βάσης» στη λήψη και τον έλεγχο των αποφάσεων. Έχουν σπείρει κλίμα ηττοπάθειας στις γραμμές των εργαζομένων και αρνούνται να συνδέσουν τα άμεσα αιτήματά με την ανάγκη ανατροπής του μνημονιακού καθεστώτος.
Το βάρος, λοιπόν, πέφτει στις «πλάτες» των αγωνιστικών συνδικαλιστικών δυνάμεων. Οι οποίες, οφείλουν να αναπτύξουν κοινή δράση και συνεργασία στην κατεύθυνση απόκρουσης των αντεργατικών σχεδίων που απεργάζονται Κυβέρνηση και Δανειστές.

Όλες και όλοι στην Απεργία της 8ης Δεκέμβρη

Η ΓΣΕΕ έχει προκηρύξει Γενική Απεργία για τις 8 Δεκέμβρη. Παρά την απαράδεκτη στάση των ηγεσιών, η  συμμετοχή μας είναι πολύ σημαντική. Σε αντίθετη περίπτωση θα ρίξουμε «νερό στο μύλο» της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και των Κυβερνώντων, που αμφότεροι τρέμουν μπροστά στις μαζικές διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Έτσι, λοιπόν, η Γενική Απεργία που έχει καλεστεί για τις 8 Δεκέμβρη μπορεί να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για την ανασυγκρότηση του κινήματος. Έχοντας ως αιχμές την επαναθεμελίωση των κλαδικών ΣΣΕ με την αρχή της υποχρεωτικότητας, της επεκτασιμότητας και της κατίσχυσής τους έναντι ενδεχόμενων δυσμενέστερων όρων από Επιχειρησιακές, την απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων και την ανάγκη για εκδημοκρατισμό των σωματείων θα μπορούσαμε να θέσουμε τη βάση από τη μία για τη συσπείρωση δυνάμεων, από την άλλη για την αναγκαία συζήτηση σχετικά με το πώς οργανώνουμε τους αγώνες από εδώ και πέρα.