Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες έδειξαν μεγάλη αγωνιστική ετοιμότητα. Με δύο 24ωρες πανελλαδικές απεργίες, με περιφερειακές απεργίες σε Λάρισα και Αχαΐα και με μαζικές συγκεντρώσεις έξω από το κεντρικό κατάστημα στην Αθήνα, απέδειξαν ότι υπάρχει η βάση και η διάθεση για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μας.
Παρόλα αυτά, η ηγεσία του ΣΥΕΤΕ, εγκλωβισμένη στη γραφειοκρατική λειτουργία της και σε έναν δήθεν “ρεαλισμό”, κάνει την κρίσιμη στιγμή μια επικίνδυνη και άτσαλη “στροφή”, δίνοντας το σινιάλο της υποχώρησης. Στην τελευταία ανακοίνωσή του, ο ΣΥΕΤΕ χωρίς να προτάσσει μια δική του διεκδικητική πρόταση, παρακαλάει την Διοίκηση να κάτσει στο τραπέζι του διαλόγου και να διασαφηνίσει εκείνει την πρότασή της για να βρεθεί μια “κοινά αποδεκτή λύση”. Πρόκειται για μια παραδοχή, ότι η πρωτοβουλία βρίσκεται στα χέρια της εργοδοσίας. Πρόκειται, ακόμη χειρότερα, για μια νέα κίνηση υποταγής, όπως ακριβώς συνέβη όποτε ο ΣΥΕΤΕ κλήθηκε να τοποθετηθεί απέναντι στα μνημόνια, στα πλάνα αναδιάρθρωσης και τις ανακεφαλαιοποιήσεις της τράπεζας.
Ποια είναι αυτή η "κοινά αποδεκτή λύση", από τη στιγμή που η Τράπεζα δηλωμένα επιμένει να ξεμπερδεύει με το "βαρίδι" του ΛΕΠΕΤΕ; Μήπως η ηγεσία του ΣΥΕΤΕ ”κλείνει το μάτι” σε σχέση τη θέση ότι η επικούρηση είναι λογαριασμός εγγυημένων παροχών, πράγμα που σημαίνει ότι η Τράπεζα έχει την υποχρέωση της καταβολής τους; Γιατί η συνδικαλιστική πλειοψηφία αρνείται πεισματικά να υιοθετήσει την πρόταση που καταθέτει επίμονα η “Πρωτοβουλία”, ότι μοναδική λύση για τη σωτηρία του ΛΕΠΕΤΕ είναι η διεκδίκηση να ασφαλιστούν σε αυτόν όλοι οι εργαζόμενοι/-ες στην ΕΤΕ, με επιστροφή όσων από 1/1/2005 και μετά ασφαλίζονται για επικουρική σύνταξη στο ΕΤΕΑΕΠ;
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η εν λόγω ανακοίνωση αποτελεί καμπανάκι κινδύνου για τη στάση της ηγεσίας του Συλλόγου. Λες και δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται, ότι τίποτα δεν κερδήθηκε ποτέ με “ευχές και παρακάλια”. Ο δικός μας διάλογος απέναντι στα τελεσίγραφα της Διοίκησης, πρέπει να είναι ο καλά οργανωμένος και ανυποχώρητος αγώνας.
Η δικιά μας δύναμη, όπως έχουμε ξαναγράψει, βρίσκεται στους αριθμούς μας και τη μαζική μας δράση. Αυτό το «όπλο» πρέπει να το αξιοποιήσουμε Είναι ζωτικής σημασίας ο αγώνας να περάσει στα χέρια της «βάσης». Σε αυτήν την κατεύθυνση προτείνουμε:
- Περιφερειακές Συνελεύσεις σε όλη τη χώρα, αντί για συγκεντρώσεις - φιέστες, με την ανοιχτή συμμετοχή όλων των εργαζομένων, όπου και να συζητηθεί αναλυτικά το πλαίσιο των θέσεών μας, καθώς και το πως κλιμακώνουμε από εδώ και πέρα.
- Να ξεφύγουμε από την στενή συντεχνιακή αντίληψη και να επιχειρήσουμε συνειδητά να χτίσουμε συμμαχία με άλλους κλάδους εργαζομένων και με κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στο στόχαστρο. Καταρχήν, με τους συνάδελφους της πρ. Εμπορικής και πρ. Ιονικής, αλλά και με τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, που δέχονται σφοδρή επίθεση απέναντι στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Επιπλέον, επειδή μας αφορά άμεσα, θεωρούμε απαραίτητη και την στήριξη των κινημάτων ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.
- Εκστρατεία στους χώρους δουλειάς με στόχο το κάλεσμα μιας καλά οργανωμένης, χωρίς παρουσία προσωπικού ασφαλείας, 48ωρης πανελλαδικής απεργίας, με προοπτική κλιμάκωσης σε απεργία διαρκείας, στο βαθμό που η Διοίκηση επιμένει να μην υποχωρεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου