Η κυβέρνηση τη Δευτέρα 15 Γενάρη ετοιμάζεται να ψηφίσει το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης. Με το νόμο αυτό, περιορίζεται δραστικά το απεργιακό δικαίωμα, ξεκινώντας από τα «κύτταρα» του συνδικαλιστικού κινήματος, που είναι τα πρωτοβάθμια σωματεία. Η διάταξη για πλειοψηφία 50% επί του συνόλου των μελών των σωματείων, βάζει ανυπέρβλητα εμπόδια για τις απεργιακές κινητοποιήσεις, ειδικά σε πανελλαδικά σωματεία του μεγέθους του ΣΥΕΤΕ.
Ταυτόχρονα, με αυτό το νομοθετικό τερατούργημα των 1500 σελίδων, επεκτείνονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και για χρέη προς το Δημόσιο, περιορίζονται και περικόπτονται οικογενειακά και προνοιακά επιδόματα, εισάγονται μια σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων σε κρίσιμους χώρους όπως η εκπαίδευση και η υγεία, επιταχύνονται και προωθούνται νέες ιδιωτικοποιήσεις, ενώ τα δημόσια αγαθά του νερού, του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας αναγνωρίζονται πλέον νομοθετικά ως κοινά αγαθά ελεύθερα εμπορεύσιμα, με ότι σημαίνει αυτό για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Σε ότι αφορά, επιπλέον, τον κλάδο των τραπεζών, εισάγεται νομοθετικό πλαίσιο για την παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών από απόσταση, κάτι που αποτελεί εξυπηρέτηση των τραπεζών στον δρόμο που έχουν χαράξει για την περαιτέρω ψηφιοποίηση – αυτοματοποίηση – ρομποτοποίηση της λειτουργίας τους. Ενώ από την “πίσω πόρτα” μπαίνει νομοθετικά στο παιχνίδι και ο λεγόμενος “γκρίζος τραπεζικός τομέας” (funds και άλλα κεφάλαια), αφού υπάρχει “πονηρή” διάταξη, που επιτρέπει σε πάσης φύσης χρηματοδοτικά ιδρύματα (άρα όχι μόνο τράπεζες) να παρέχουν εγγυήσεις για συμμετοχή ιδιωτών στις συμβάσεις του δημοσίου...
Γιατί επιλέγουν τώρα να χτυπήσουν την απεργία;
Παρότι τα χτυπήματα που έχει δεχτεί το εργατικό κίνημα τα τελευταία 7 χρόνια είναι πολύ βαριά, δεν ήταν αρκετά δυνατά ώστε να σπάσουν τη ραχοκοκαλιά του. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο η κυβέρνηση όσο και η τρόικα. Και γνωρίζουν επίσης πολύ καλά πως η σημερινή φάση της «κοιλιάς» του κινήματος είναι προσωρινή και πως αργά ή γρήγορα οι εργαζόμενοι θα βρουν τις δυνάμεις και τον τρόπο να ξανασηκωθούν για να παλέψουν ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που έχει επιβληθεί. Αυτοί, λοιπόν, από την πλευρά τους ετοιμάζονται για τους αγώνες της επόμενης περιόδου και προσπαθούν να θέσουν όσα πιο πολλά εμπόδια μπορούν απέναντι στο εργατικό κίνημα.
Η ΓΣΕΕ από την άλλη σφυρίζει αδιάφορα. Η αλήθεια είναι ότι το χτύπημα των πρωτοβάθμιων σωματείων δεν τη χαλάει καθόλου, καθώς θα συμβάλλει στην περαιτέρω γραφειοκρατικοποίηση του συνδικαλισμού. Θα αποδυναμωθούν ακόμη περισσότερο οι φωνές που αμφισβητούν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και την απαξίωση στην οποία έχουν οδηγηθεί. Θα περιοριστεί κι άλλο η δυνατότητα των εργαζομένων να καθορίζουν και να ελέγχουν την εξέλιξη των αγώνων.
Ο αγώνας ενάντια στο νομοσχέδιο πρέπει να δοθεί άμεσα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αντίστοιχα πρέπει να συνεχίσει και ο αγώνας για την αλλαγή των συσχετισμών στα σωματεία και το συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να απομονωθούν όσοι εκπροσωπούν λογικές εργοδοτικού, κομματικού, κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού. Φαινόμενα που πολλές φορές έχουν οδηγήσει σε οδυνηρές αναδιπλώσεις ή σε παιχνίδια σκοπιμοτήτων που υποσκάπτουν «από τα μέσα» την αποτελεσματικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος.
Ως «
Πρωτοβουλία» καλούμε σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών. Θεωρούμε, όμως, ότι δεν αρκούν οι κινήσεις εντυπωσιασμού. Απαιτείται σοβαρός σχεδιασμός, κοινή δράση των αγωνιστικών δυνάμεων με εκστρατείες στους χώρους δουλειάς και δυναμικές συγκεντρώσεις.
Κατεβάστε την Ανακοίνωση #25 σε pdf
