Ανακοίνωση #18: Συνέχιση του αγώνα για ΛΕΠΕΤΕ - ΤΥΠΕΤ

Χρειαζόμαστε πλαίσιο θέσεων και

αποφασιστική συμμετοχή της «βάσης»

Την Παρασκευή 13 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε η δεύτερη 24ωρη απεργία ενάντια στο τελεσίγραφο της Διοίκησης, που οδηγεί στον «ξαφνικό θάνατο» του ΛΕΠΕΤΕ και την κατάρρευση του ΤΥΠΕΤ. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν σημαντική, όπως και την 21η Σεπτέμβρη, ενώ η κινητοποίηση έξω από το Κεντρικό (040) ήταν και πάλι μαζική. Επιπλέον, στις 18 και τις 20 Οκτώβρη αντίστοιχη συμμετοχή υπήρξε στις περιφερειακές απεργίες και συγκεντρώσεις στους νομούς Λάρισας και Αχαΐας. Η «Πρωτοβουλία» στηρίζει και συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, και καλεί όλους τους εργαζόμενους/-ες της ΕΤΕ, τους εργαζόμενους στο ΤΥΠΕΤ και τους συνταξιούχους σε κοινή δράση.
Ο αγώνας μας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Ως «Πρωτοβουλία» θεωρούμε ότι το σχέδιο των ΔΗΣΥΕ - ΔΑΚΕ, όπως και οι αντιλήψεις που εκφράζει η ΔΑΣ, χαρακτηρίζονται από δύο σοβαρές αδυναμίες, που αν δεν ξεπεραστούν, θα είναι δύσκολο οι διεκδικήσεις μας να έχουν αίσιο τέλος.

1. Απουσία θέσης για το μέλλον του ΛΕΠΕΤΕ

Σε όλες τις ανακοινώσεις της πλειοψηφίας του ΣΥΕΤΕ θα δούμε αναφορά στις νομικές ενέργειες, που έχουν δρομολογηθεί, καθώς και στις συναντήσεις με τα πολιτικά κόμματα. Όσο και να ψάξαμε, όμως, πουθενά δεν βρήκαμε ποιες είναι οι θέσεις του ΣΥΕΤΕ για το μέλλον της Επικούρησης. Τι ακριβώς διεκδικούν και τι αντιπροτείνουν οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας; Από την άλλη, η ΔΑΣ, σε συνεπή φιλοκυβερνητική γραμμή, προσπαθεί να απαλλάξει πάση θυσία την Κυβέρνηση από τις ευθύνες της, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζει την Επικούρηση ως «διμερές ζήτημα», υιοθετώντας την κυβερνητική γραμμή για το θέμα.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο. Αυτή η στάση των κυρίαρχων παρατάξεων υποσκάπτει την δυναμική του αγώνα. Όταν ξεκινάς μια μάχη, χωρίς συγκεκριμένο και επεξεργασμένο πλαίσιο θέσεων και αιτημάτων, είσαι καταδικασμένος σε υποχώρηση και ήττα. Από τη μία, η απουσία μιας σαφούς θέσης από την πλευρά του ΣΥΕΤΕ στερεί δυναμική από τις επόμενες κινητοποιήσεις, στο βαθμό που δεν είναι καθαρό στους συναδέλφους το τι διεκδικούν, πέραν των ευχολογίων περί «πρότασης που να οδηγεί σε λύσεις». Από την άλλη, δίνεται το περιθώριο στην αντίπαλη πλευρά να εμφανίζεται κυρίαρχη του παιχνιδιού και ως η μόνη που έχει ξεκάθαρη «πρόταση», όπως η ίδια χαρακτηρίζει τη σχεδιασμένη επίθεση.
Από την πλευρά της η «Πρωτοβουλία» εδώ και καιρό προτείνει τις πιο κάτω θέσεις, τόσο στα όργανα του ΣΥΕΤΕ όσο και δημόσια, και παλεύει να γίνουν κτήμα όλων των συναδέλφων/-ισσών:

• Μοναδική λύση για τη σωτηρία του ΛΕΠΕΤΕ είναι να ασφαλιστούν σε αυτόν όλοι οι εργαζόμενοι/-ες στην ΕΤΕ, με επιστροφή όσων από 1/1/2005 και μετά ασφαλίζονται για επικουρική σύνταξη στο ΕΤΕΑΕΠ. Κάτι που προφανώς απαιτεί και νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης, η οποία επιμένει να αντιμετωπίζει το ζήτημα ως... διμερές!
• Η διοίκηση της ΕΤΕ (και όχι μόνο...) υποστηρίζει, ότι ακόμη κι αν συμβεί αυτό, ο ΛΕΠΕΤΕ δεν παύει να είναι ελλειμματικός. Απαντάμε, ότι η ισορροπία ενός ασφαλιστικού ταμείου, άρα και του ΛΕΠΕΤΕ, διαπιστώνεται σε αναλογιστική βάση. Με τις νέες εισφορές που θα εισπράττει κάθε χρόνο και σε βάθος χρόνου, ο ΛΕΠΕΤΕ θα ισορροπήσει τελικά, παράγοντας ολοένα και μικρότερο έλλειμμα ετησίως.
• Ο ΣΥΕΤΕ να ενεργοποιήσει την ήδη ληφθείσα απόφαση για σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων για το ΛΕΠΕΤΕ, με εντολή να διενεργήσει αναλογιστική μελέτη αναζητώντας το χρονικό σημείο ισορροπίας και βιωσιμότητας του ΛΕΠΕΤΕ.

2. Άρνηση ουσιαστικής συμμετοχής της «βάσης»

Η γραφειοκρατική αντίληψη με την οποία είναι διαποτισμένη η ηγεσία του Συλλόγου αποτελεί ακόμα έναν κίνδυνο. Η διοίκηση έχει στο πλευρό της την Κυβέρνηση, του «θεσμούς», τα ΜΜΕ και δεκάδες (συντηρούμενα από τους Τραπεζίτες) sites.
Η δικιά μας δύναμη, από την άλλη, βρίσκεται στους αριθμούς μας και τη μαζική μας δράση. Αυτό το «όπλο» πρέπει να το αξιοποιήσουμε Ο συνδικαλισμός δεν είναι έργο ειδικών. Είναι ζωτικής σημασίας ο αγώνας να περάσει στα χέρια της «βάσης». Σε αυτήν την κατεύθυνση προτείνουμε:

• Περιφερειακές Συνελεύσεις σε όλη τη χώρα, αντί για συγκεντρώσεις - φιέστες, με την ανοιχτή συμμετοχή όλων των εργαζομένων, όπου και να συζητηθεί αναλυτικά το πλαίσιο των θέσεών μας, καθώς και το πως κλιμακώνουμε από εδώ και πέρα.
• Να ξεφύγουμε από την στενή συντεχνιακή αντίληψη και να επιχειρήσουμε συνειδητά να χτίσουμε συμμαχίες με άλλους κλάδους εργαζομένων και με κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στο στόχαστρο. Κι επειδή μας αφορά άμεσα, η στήριξη των κινημάτων ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας θα ήταν μια πρώτη καλή αρχή…

Κατεβάστε την Ανακοίνωση #18 σε αρχείο pdf από εδώ.