Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Αποτελέσματα εκλογών για αντιπροσώπους στο Συνέδριο του ΕΚΑ

Μετά την εξασφάλιση 2 εδρών για το Συνέδριο της ΟΤΟΕ, η "Πρωτοβουλία" θα εκπροσωπηθεί και στο επόμενο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.
Με βάση την καταμέτρηση που έγινε σήμερα, τα αποτελέσματα διαμορφώνονται ως εξής:



Θέλουμε για μια ακόμη φορά να ευχαριστήσουμε τους συναδέλφους και συναδέλφισσες που στήριξαν και εμπιστεύθηκαν την "Πρωτοβουλία". Συνεχίζουμε την δυναμική μας παρέμβαση στα συνδικαλιστικά δρώμενα. Δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε παρόντες και παρούσες στις μικρές και μεγάλες συνδικαλιστικές μάχες επενδύοντας στη συλλογικότητα και επιμένοντας στον αγωνιστικό, δημοκρατικό και γειωμένο συνδικαλισμό.

Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

Ανακοίνωση #28: Στις 30 Μάη απεργούμε μαζικά και δυναμικά!

Στρατηγική επιλογή των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ η συμμαχία με την εργοδοσία
Στις 30 Μάη απεργούμε μαζικά και δυναμικά!
Μετατρέπουμε την φιέστα της “Κοινωνικής Συμμαχίας” σε
πραγματική απεργία με βάση τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας

Η Γενική Πανεργατική Απεργία που έχει προκηρυχθεί από τις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για τις 30 Μάη 2018, στο πλαίσιο της «Πανεθνικής Ημέρας Δράσης» της λεγόμενη «Κοινωνικής Συμμαχίας» αποτελεί την “κορυφή του παγόβουνου” και την μοιραία κατάληξη ενός συνδικαλισμού, που βλέπει τους εργοδότες ως κοινωνικούς εταίρους και θεωρεί ξεπερασμένη την απεργία ως μορφή αγώνα.

Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί μια ποιοτικά διαφορετική κατάσταση πλήρους υποταγής του συνδικαλιστικού κινήματος στην εργοδοσία και υιοθέτησης της στρατηγικής του κεφαλαίου. Κάτι που έρχεται ως αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας ενσωμάτωσης και εκφυλισμού της ηγεσίας του.

Μιας ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έβλεπε τις κυβερνήσεις και τους εργοδότες ως κοινωνικούς εταίρους και όχι ως ταξικούς αντιπάλους. Που στην πρώτη περίοδο των μνημονίων ακολούθησε μια τακτική εκτόνωσης και όχι οργάνωσης των αγώνων, με κορυφαία στιγμή το ανοιχτό πέρασμά της στο στρατόπεδο των αντιπάλων των εργαζομένων, και τη στοίχισή της με τις δυνάμεις του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015. Κι αφού έπαιξε τον ρόλο της, ώστε το βάρος της μνημονιακής προσαρμογής να πέσει στις πλάτες των εργαζόμενων, αρνήθηκε να οργανώσει αντιστάσεις αφήνοντας να  περάσει το πολυνομοσχέδιο που ορθώνει εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενώ υπέγραψε στα μουλωχτά νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, επικυρώνοντας  τους μισθούς πείνας των 586 και 511 ευρώ μεικτά ως κατώτερου μισθού. Και σήμερα, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση για την επόμενη μέρα της “επιστροφής στην κανονικότητα”, στήνει “κοινωνικές συμμαχίες”, ώστε και πάλι οι εργαζόμενοι να είναι οι χαμένοι, την στιγμή που τα εταιρικά κέρδη έχουν ήδη πάρει την ανιούσα.

Μιας γραφειοκρατικής ηγεσίας, που έφτασε σήμερα να θεωρεί την απεργία ξεπερασμένη και τις αντιδράσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας «…ως λαϊκισμό και πόλωση που στερούν κάθε προοπτική για τις υγιείς και παραγωγικές κοινωνικές δυνάμεις…»!

Την ίδια περίοδο που οι υποταγμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ μας καλούν «όλοι μαζί να θέσουμε την πατρίδα στην πρώτη γραμμή με σκοπό την παλινόρθωση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας…», οι κοινωνικές αντιθέσεις μεγαλώνουν και οξύνονται: το κεφάλαιο αυξάνει τα κέρδη του, εργαζόμενοι και λαός υποφέρουν και χάνουν την περιουσία τους, η ανεργία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, οι μισθοί και οι συντάξεις στον πάτο, ενώ η εργασία ελαστικοποιείται και εντατικοποιείται. Παράλληλα, οι κοινωνικές υπηρεσίες εμπορευματοποιούνται, ο δημόσιος πλούτος εκποιείται, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί ξεπουλιούνται αντί πινακίου φακής.

ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούν τους εργαζόμενους να απεργήσουν για αιτήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους. Δεν υπάρχει κανένα αίτημα για την αύξηση του βασικού μισθού, ή για την πραγματική επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την κατάργηση των μνημονιακών νόμων για τις ΣΣΕ, ούτε για την κατάργηση της ελαστικής εργασίας και της ενοικίασης εργαζομένων, ούτε για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης Αργίας κ.α.. Τα 10 αιτήματα της κοινωνικής συμμαχίας είναι γενικόλογα και αφορούν βασικά τις διεκδικήσεις των (όχι μόνο μικρών) επιχειρήσεων.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το δίλημμα δεν μπορεί να είναι «Απεργούμε – Δεν απεργούμε». Αντίθετα, αυτό που επείγει για όλες τις αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις είναι να «διαβάσουν» τη νέα πραγματικότητα και να παλέψουν για την αναζωογόνηση των συνδικάτων, την δημοκρατική τους λειτουργία, για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου ταξικού πόλου, χωρίς ηγεμονισμούς και παραταξιακές-κομματικές περιχαρακώσεις και σκοπιμότητες. Ξεκινώντας από την οργάνωση της συμμετοχής των εργαζομένων στην απεργία, την αποκάλυψη του εργοδοτικού ρόλου της εργατικής γραφειοκρατίας, την καταγγελία της «Κοινωνικής Συμμαχίας» και την προβολή των εργατικών αιτημάτων.

Στις 30 Μάη, εμείς απεργούμε για αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα, στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα. Απεργούμε για τη μείωση του χρόνου εργασίας και την επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ. Παλεύουμε για την άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτατου μισθού και την καταβολή του σε όλους τους άνεργους και για όλη τη διάρκεια της ανεργίας, παλεύουμε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού και για την πλήρη εφαρμογή τους.

Στις 30 Μάη, παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή εργασία, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που επιτρέπουν στην εργοδοσία από τη μια να απολύει, να εκβιάζει και να μην καταβάλει τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους και από την άλλη η ίδια να αποκομμίζει κέρδη. Διεκδικούμε την κάλυψη όλων των πάγιων και διαρκών αναγκών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με σχέσεις μόνιμης και σταθερής εργασίας. Αγωνιζόμαστε για την κατάργηση της ελαστικής, της εκ περιτροπής και της ενοικιαζόμενης εργασίας. Παλεύουμε για την άμεση μετατροπή όλων αυτών των συμβάσεων σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Στις 30 Μάη, απεργούμε αντιδρώντας στις ιδιωτικοποιήσεις και για την επανάκτηση όλων των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Απεργούμε ενάντια στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, της Ενέργειας, του Νερού και των Συγκοινωνιών. Παλεύουμε ενάντια στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τον εκπλειστηριασμό της εργατικής - λαϊκής κατοικίας από κράτος και τράπεζες.

Ενώνουμε τη φωνή μας στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή μας και συνεχίζουμε τον αγώνα για την κατάργηση των μνημονίων και της μνημονιακής επιτροπείας που έχει επιβληθεί στη χώρα μας από το Κεφάλαιο, τις Κυβερνήσεις, την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Επιπλέον, ως εργαζόμενοι στην ΕΤΕ απεργούμε:

  • διεκδικώντας άμεση λύση στο ΛΕΠΕΤΕ, με αναγνώριση από πλευράς τράπεζας των υποχρεώσεών της, επιστροφή των νέων ασφαλισμένων στον Λογαριασμό και λειτουργία του ως αποκλειστικού φορέα επικουρικής ασφάλισης για όλο το προσωπικό της ΕΤΕ
  • απαιτώντας την διασφάλιση της βιωσιμότητας του ΤΥΠΕΤ, που έχει δεχτεί αλλεπάλληλα χτυπήματα από τις εθελούσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων.
  • ενάντια στη συνεχή μείωση των θέσεων εργασίας στην ΕΤΕ, που πλέον προχωρά με νέα “κρυφή” μεθόδευση. Απαιτούμε διασφάλιση της σταθερής απασχόλησης, κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και ένταξη όλου του προσωπικού στον κανονισμό εργασίας, και μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα σημαντικά κενά που υπάρχουν.
  • ζητώντας την καθιέρωση θεσμών διαφάνειας και αξιοκρατίας, όπως η προκήρυξη όλων των θέσεων ευθύνης σε δίκτυο και διευθύνσεις.
  • ενάντια στην υπερεντατικοποίηση της εργασίας, τις χιλιάδες άγραφες και απλήρωτες υπερωρίες, την στοχοθεσία που ολοένα και περισσότερο αφορά “άτομα” και όχι “ομάδες”. Να αναγνωριστεί το εργασιακό στρες ως παράγοντας που επηρεάζει την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας.
  • διεκδικώντας την υπαγωγή της ΕΤΕ υπό δημόσια ιδιοκτησία με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο, ώστε να μετατραπεί από εργαλείο των funds  σε μοχλό προστασίας της λαϊκής αποταμίευσης και ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Ως “Πρωτοβουλία” καλούμε τους συναδέλφους σε όλη την χώρα να διαχωρίσουν την θέση τους από την λεγόμενη “Κοινωνική Συμμαχία”, να απεργήσουν μαζικά και να συμμετέχουν στις αγωνιστικές απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες που διοργανώνονται.

Με τον αγώνα μας μετατρέπουμε την φιέστα της “Κοινωνικής Συμμαχίας”
σε πραγματική απεργία για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας!

Κατεβάστε εδώ την ανακοίνωση #28 σε αρχείο pdf.

Παρασκευή 18 Μαΐου 2018

Ανακοίνωση #27: ΟΧΙ στη νέα μείωση προσωπικού

Ούτε “κρυφές”, ούτε “φανερές” εθελούσιες!
Να αντισταθούμε στη νέα μείωση προσωπικού

Εν μέσω συγκέντρωσης του κλάδου, ανακεφαλαιοποιήσεων και πλάνων αναδιάρθρωσης, οι τράπεζες εδώ και χρόνια μειώνουν συνεχώς το προσωπικό τους. Σε σημαντικό βαθμό, αν αναλογιστούμε, ότι σε 8 χρόνια χάθηκε πάνω από το 35% των θέσεων εργασίας. Πρωταγωνίστρια στην επιθετική αυτή διεργασία υπήρξε η Εθνική Τράπεζα. Η οποία και πάλι μπαίνει “στον χορό”, επιδιώκοντας και νέες αποχωρήσεις. Που κι αυτήν τη φορά βαφτίζονται “εθελούσιες”, παρότι η διαδικασία είναι πια διαφορετική... Σηματοδοτώντας, έτσι, την προσαρμογή και της Εθνικής στο “νέο δόγμα” που επικρατεί πλέον στον κλάδο για την περαιτέρω μείωση των θέσεων εργασίας (περισσότερα στην Ανακοίνωση 30/1/2018 του “Συνδικαλιστικού ΔΙΚΤΥΟΥ Εργαζομένων στις Τράπεζες” και στο Τεύχος #4 της έντυπης έκδοσής μας).

Με απόφαση του Δ.Σ. της τράπεζας, μπαίνουν στο στόχαστρο περίπου 500 εργαζόμενοι/ες. Χωρίς να υπάρχει καμιά δημόσια ανακοίνωση για τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις. Χωρίς να υπάρχει καμιά διασφάλιση διαφάνειας, και κυρίως προστασίας των συναδέλφων από πιέσεις, επιθέσεις ή εκδικητικές συμπεριφορές. Χωρίς κανείς να γνωρίζει ποιες είναι οι περιβόητες λίστες, ποια ονόματα συμπεριλαμβάνονται, και ποια ακόμη προστίθενται μέσω διαρροών, επαφών ή “εξυπηρετήσεων”. Και δυστυχώς, χωρίς να υπάρχει, για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια, η απαιτούμενη αντίδραση από την ηγεσία του ΣΥΕΤΕ.

Ο όλος σχεδιασμός, όμως, δημιουργεί μία απορία. Μέχρι τώρα, η αιτιολόγηση των “εθελούσιων”, ήταν ότι υπήρχε σαφής υποχρέωση από τα πλάνα αναδιάρθρωσης της τράπεζας για δραστικό περιορισμό των εργαζομένων της. Που πλέον, είναι κάτω από τον “στόχο” των 10 χιλιάδων. Χωρίς, φυσικά, να προσμετρώνται οι ενοικιασμένοι, που χρεώνονται ως εργαζόμενοι στην πάροχο εταιρία, σε μια αποθέωση του παραλογισμού... Η παραπάνω αιτιολόγηση εγκλώβισε διαχρονικά και την πλειοψηφία του ΣΥΕΤΕ, η οποία αναγνωρίζει τα πλάνα αναδιάρθρωσης ως μια “αναγκαιότητα”, μέσα στην οποία πρέπει να “την βολέψουμε κουτσά-στραβά”.

Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει. Αφού, λοιπόν, ο μεγάλος "στόχος" πιάστηκε, ποια είναι ακριβώς η ανάγκη που οδηγεί στη νέα κρυφή δήθεν “εθελούσια”;

  • Πρώτα από όλα, υπάρχει άμεση συνάφεια με τα συνολικά σχέδια σε επίπεδο κλάδου. Στόχος των οποίων είναι η βαθμιαία υποκατάσταση σταθερής εργασίας από outsourcing και εργολαβίες.
  • Έπειτα, υπάρχει ο ψηφιακός μετασχηματισμός των τραπεζικών εργασιών, που λειτουργεί ως μελλοντική απειλή για σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας. Άρα το έδαφος προετοιμάζεται, στο βαθμό που σχετικές εφαρμογές είναι ήδη έτοιμες.
  • Παρότι τα stress tests δεν έκρυβαν εκπλήξεις, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει έναν νέο κύκλο ανακατατάξεων στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Κι εδώ ίσως ισχύει το "των φρονίμων τα παιδιά"... Ακόμη κι αν διατηρηθεί, όμως, η υπάρχουσα δομή του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν σχεδιασμοί για περαιτέρω συρρίκνωση του δικτύου, με συγχωνεύσεις και κλείσιμο καταστημάτων.
  • Υπάρχουν, τέλος, οι μέτοχοι, οι επόπτες και το ΤΧΣ. Που απαιτούν άμεσα κέρδη. Και συνήθως μιλάνε για περιορισμό του λειτουργικού κόστους. Που σχεδόν πάντα καταλήγει στο μισθολογικό.

Η “Πρωτοβουλία” εκφράζει σταθερά σαφή αρνητική θέση ενάντια στις “εθελούσιες”. Για εμάς, πρόκειται για μέθοδο απόλυσης. Κοστίζει στην εργοδοσία κάτι παραπάνω από τις κανονικές απολύσεις, ωστόσο ούτε πολιτικό κόστος χρεώνεται για τη μαζική μείωση προσωπικού, ούτε συλλογικές αντιστάσεις βρίσκει, αφού οι συνδικαλιστικές ηγεσίες εμμένουν στη λογική της “μη απόλυσης” και δείχνουν ανοχή, ούτε και προκαλείται γενικότερη οικονομική αναταραχή, όπως ενδεχομένως θα συνέβαινε αν επιχειρούνταν μαζικές απολύσεις. Επιπλέον, σε ότι μας αφορά ως εργαζόμενους, η “εθελούσια” στερεί εργασιακή εμπειρία, εντείνει την εντατικοποίηση και συμβάλλει στην υποβάθμιση των σταθερών εργασιακών σχέσεων. Ενώ και το “εθελοντικό” στοιχείο πάει περίπατο. Μιλάμε πλέον για εκβιαστική εξώθηση στην “χρυσή και βελούδινη” αποχώρηση.

Ως “Πρωτοβουλία” θεωρούμε ότι πρέπει να αντισταθούμε συλλογικά και αποφασιστικά στην νέα μείωση του προσωπικού στην ΕΤΕ. Όπως και στην κάθε ανάλογη προσπάθεια μελλοντικά, ανεξάρτητα αν αφορά “φανερές”, “κρυφές” ή και επιθετικές διαδικασίες. Καλούμε τον ΣΥΕΤΕ να πάρει άμεσα πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση αυτή, βάζοντας τέλος στην ανοχή και την διαχρονική ηττοπαθή “διαχείριση των συνεπειών”. Η συλλογική μας αντίδραση ξεκινάει από τα παρακάτω αιτήματα:

  • ΟΧΙ στην νέα “εθελούσια” - ΟΧΙ στην περαιτέρω μείωση των θέσεων εργασίας.
  • Αν η τράπεζα θεωρεί ότι περισσεύουν θέσεις εργασίας, να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος.
  • Να γίνει άμεσα δημόσιος διαγωνισμός για μαζικές προσλήψεις τακτικού προσωπικού με βάση τον Κανονισμό Εργασίας, για να καλυφθούν τα κενά σε καταστήματα και διευθύνσεις.
  • Να μπει τέλος στις ελαστικές μορφές εργασίας. Όλοι οι εργαζόμενοι/ες στην ΕΤΕ να ενταχθούν στον Κανονισμό Εργασίας, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στο ΤΥΠΕΤ και τον ΛΕΠΕΤΕ.

Στο ενδεχόμενο, τέλος, που συνάδελφοι/ες δεχτούν πιέσεις ή εκβιασμούς για να συμμετέχουν στην “εθελούσια”, καλούμε να έρθουν σε επικοινωνία μαζί μας.

Συλλογικά και μαχητικά απαντάμε στις επιθέσεις της εργοδοσίας


Κατεβάστε εδώ την ανακοίνωση #27 σε αρχείο pdf.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Ανακοίνωση #26: Η Πρωτοβουλία θα συνεχίσει την δυναμική παρέμβασή της

Εκλογές ΣΥΕΤΕ 2018:

Προς ακόμη πιο γραφειοκρατικό Σύλλογο
Απουσίασε η ατζέντα, οι θέσεις και το πρόγραμμα
Η “Πρωτοβουλία” θα συνεχίσει την δυναμική παρέμβασή της

Το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στον ΣΥΕΤΕ μετά την ολοκλήρωση των αρχαιρεσιών, βρίσκει ενισχυμένες τις δύο κυρίαρχες παρατάξεις. Οι οποίες υπηρετούν πιστά την αναπαραγωγή ενός παρωχημένου μοντέλου, με έντονα τα χαρακτηριστικά του κομματικού, γραφειοκρατικού και παραγοντικού συνδικαλισμού. Ενώ ταυτόχρονα, πέτυχαν να ενισχύσουν ποσοστά και έδρες, χωρίς ακριβώς να εξηγούν τις θέσεις τους για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Χωρίς να δεσμεύονται συγκεκριμένα για τις “λύσεις” που πρόκειται να επιδιώξουν. Χωρίς λοιπόν να έχουν ξεκάθαρα μέτωπα απέναντι στις στοχεύσεις της εργοδοσίας και τις πολιτικές της κυβέρνησης.

Για μια ακόμη φορά, λοιπόν, είχαμε εκλογές ΣΥΕΤΕ ερήμην ατζέντας. Είχαμε εκλογές με μειωμένο ενδιαφέρον από την πλευρά των μελών του Συλλόγου, που ωστόσο οδήγησε σε... αυξημένη συμμετοχή σε αυτές. Αντίφαση, που στη δική μας λογική αποδεικνύει το πόσο ισχυρά, τελικά, είναι συνδεδεμένο το κυρίαρχο συνδικαλιστικό μοντέλο, με τις σχέσεις προσωπικής γνωριμίας και εξάρτησης, στις οποίες εξάλλου βασίζεται.

Η αναζήτηση “ατομικών λύσεων” και η συνδικαλιστική εκμετάλλευσή της, δεν είναι καινούριο φρούτο για ένα σωματείο σαν τον ΣΥΕΤΕ. Στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όμως, γίνεται καθοριστικός παράγοντας επιλογής, κάτι που κατά την γνώμη μας αποτυπώθηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Για ποιους λόγους;

  • Βρισκόμαστε σε μία περίοδο σοβαρής ήττας και υποχώρησης του κινήματος και των αγώνων. Αυτό είναι προϊόν της πλήρους ενσωμάτωσης και υποταγής της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αλλά και της ανεπάρκειας των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ως αποτέλεσμα, κυριαρχούν η απογοήτευση, η έλλειψη προοπτικής, ο φόβος, η αποστράτευση, η αποδυνάμωση της οποιασδήποτε εναλλακτικής πρότασης, η πειθαρχία στις συστημικές επιλογές. Αυτά τα στοιχεία ενισχύουν τις τάσεις ιδιώτευσης και την αναζήτηση “ατομικών δρόμων”.
  • Η γραφειοκρατική λειτουργία του ΣΥΕΤΕ έχει καλλιεργήσει εδώ και χρόνια το παθογενές δίπολο ανάθεσης/εξάρτησης. Φαινόμενο που μπορεί να θιγεί, μόνο όταν παρουσιάζονται κινηματικές εξάρσεις. Στην σημερινή, ωστόσο, “κανονικότητα”, και μάλιστα υπό το καθεστώς αβεβαιότητας και ενδεχομένως φόβου για τις εξελίξεις, το μοντέλο αυτό φαίνεται να ενισχύεται.
  • Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστούν τέτοιες παθογένειες, και μάλιστα σε μη ευνοϊκές συνθήκες, είναι με την δημιουργία ενός “ενιαίου μετώπου”, με την συνεργασία και την κοινή δράση των αγωνιστικών δυνάμεων. Στο βαθμό που δε γίνεται αυτό, δε διαφαίνεται στα μάτια των συναδέλφων/ισσών κάποιο αντίπαλο δέος απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις του ΣΥΕΤΕ, κι αυτό τελικά ενισχύει περαιτέρω την κατεστημένη πια ηγεσία του.
Η Πρωτοβουλία συμμετείχε στη μάχη των εκλογών με όσες δυνάμεις διέθετε. Με τα έντυπα, τις ανακοινώσεις, τις περιοδείες και τις παρεμβάσεις μας στην Γενική Συνέλευση, επιχειρήσαμε να ρίξουμε φως στα θέματα, που οι κυρίαρχες παρατάξεις έβαζαν κάτω από το χαλάκι: στα πραγματικά προβλήματα, την εργασιακή καθημερινότητα, τις μελλοντικές προκλήσεις για τους εργαζόμενους στον κλάδο των τραπεζών.

Λάβαμε 124 ψήφους και 2,4%, ποσοστό που δεν μας δίνει την δυνατότητα να εκπροσωπηθούμε στο νέο Δ.Σ του ΣΥΕΤΕ. Θεωρούμε, ωστόσο, ότι η καταγραφή αυτή αποτελεί μια σημαντική βάση και παρακαταθήκη, προκειμένου να συνεχίσουμε και να αναπτύξουμε τη δράση μας πιο αποφασιστικά την προσεχή περίοδο, σε επίπεδο ΣΥΕΤΕ, όσο και στην ΟΤΟΕ. Για το λόγο αυτό θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους και όλες για την στήριξη. Δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε παρόντες και παρούσες στις μικρές και μεγάλες συνδικαλιστικές μάχες επενδύοντας στη συλλογικότητα και επιμένοντας στον αγωνιστικό, δημοκρατικό και γειωμένο συνδικαλισμό.

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Αποτελέσματα Εκλογών ΣΥΕΤΕ

Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών ΣΥΕΤΕ για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. του Συλλόγου, καθώς και των αντιπροσώπων του στο επικείμενο Συνέδριο της ΟΤΟΕ, έχουν ως εξής:


Σημ: Ο αριθμός των συνέδρων ΟΤΟΕ εξαρτάται από τον συνολικό αριθμό ψηφισάντων. Έτσι, στο επόμενο Συνέδριο τον ΣΥΕΤΕ θα αντιπροσωπεύσουν 73 σύνεδροι, ενώ το 2015 ήταν 78.