Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Ανακοίνωση #22: Να δοθούν άμεσα διευκρινήσεις σχετικά την εγκ. Β199/21.11.2017

Στις 21 Νοέμβρη κυκλοφόρησε εγκύκλιος με θέμα: «Μη επιτρεπόμενη διενέργεια ερωτημάτων από υπαλλήλους στα συστήματα On Line και ΣΥ.ΔΙ.ΠΕΛ». Η αναστάτωση που έχει προκληθεί στο δίκτυο είναι πολύ μεγάλη, καθώς η συγκεκριμένη εγκύκλιος βρίθει από μια σειρά από θολά έως επικίνδυνα σημεία. Συγκεκριμένα αναφέρει:
“Ως «επεξεργασία» νοείται όχι μόνο η διαρροή αλλά και η απλή αναζήτηση ή η άντληση στοιχείων σχετικών με τα ανωτέρω δεδομένα πελατών μέσω των μηχανογραφικών συστημάτων της Τράπεζας(...) Η συναίνεση του πελάτη για οποιαδήποτε άντληση δεδομένων του (αριθμοί λογαριασμών, κινήσεις ή υπόλοιπα λογαριασμών ή οποιοδήποτε δημογραφικό στοιχείο) από τα μηχανογραφικά αρχεία της Τράπεζας, που δε συνοδεύεται από ταυτόχρονη συναλλαγή, πρέπει να τεκμαίρεται απαραίτητα με την υπογραφή του επί της εκτύπωσης των δεδομένων αυτών, αντίγραφο της οποίας, με ευθύνη ενός εκάστου που διενήργησε τη συναλλαγή, θα παραδίδεται σε αρμόδιο Στέλεχος της Μονάδας, το οποίο θα οριστεί με πράξη του Διευθυντή, προς φύλαξη σε σχετικό κλασέρ.”
Επιπλέον, καταλήγει σε απειλές για «πειθαρχική δίωξη των εμπλεκόμενων υπαλλήλων» και «παραπομπή των υπαλλήλων της ως κατηγορουμένων για διάπραξη ποινικών αδικημάτων που αφορούν τη διαρροή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».

Θα μπορούσε να εκληφθεί ως κακόγουστο αστείο, αλλά το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και με επικίνδυνες προεκτάσεις. Και επειδή οι καιροί είναι «σκοτεινοί», θέτουμε επιτακτικά τα εξής ερωτήματα:

  • Ψάχνουμε στο κλείσιμο το τηλ. πελάτη γιατί έχουμε διαφορά. Είναι παράνομο;
  • Ψάχνουμε το ΑΦΜ πελάτη για να φτιάξουμε τις λίστες πελατών για προσφορές ασφαλειών αυτοκινήτου. Είναι και αυτό παράνομο;
  • Όταν ασχολούμαστε με τις λίστες ιδιωτών, είναι και αυτό παράνομο;
  • Αν κατά λάθος μπούμε στα στοιχεία πελάτη διαφορετικού από αυτόν που έχουμε μπροστά μας, μήπως διαπράττουμε “ποινικό αδίκημα” εξ αμελείας;
  • Όταν ψάχνουμε λογαριασμό πελάτη για να τον βάλουμε ως λογαριασμό απόρριψης, πάλι παρανομούμε;
  • Ποιος είναι ο “υπηρεσιακά ορθώς” τρόπος για την ενημέρωση πελατών, τον έλεγχο καταστάσεων και άλλες υποχρεωτικές καθημερινές δραστηριότητες; Χωρίς φυσικά να “παρανομούμε”!
  • Μήπως θα στέλνονται, πλέον, καταστάσεις και mail με ονόματα και μητρώα υπαλλήλων, προς διερεύνηση “παράνομης δραστηριότητας”; Ή τέλος πάντων, προς “συμμόρφωση”;
  • Με τα εκατομμύρια των απαιτούμενων νέων εκτυπώσεων, τι οδηγίες σκοπεύει να δώσει η διοίκηση, ώστε να συνεχίσει να εφαρμόζεται η περιβόητη “υπεύθυνη περιβαλλοντική πολιτική” της;

Η λίστα τέτοιων ερωτημάτων μπορεί να γίνει ατελείωτη. Παραθέτουμε απλώς μερικά, που ήδη τίθενται από εργαζόμενους/-ες. Ενώ ταυτόχρονα, κανέναν από τη διοικητική ιεραρχία δεν φαίνεται να προβληματίζει η επιπρόσθετη επιβάρυνση που θα προκληθεί απρόκλητα και χωρίς ουσιαστικό λόγο, σε ένα δίκτυο όπου οι συνάδελφοι/-ισσες, εδώ και καιρό, εργάζονται πολύ πάνω από τα όριά τους.

Μήπως παίζουμε σε κάποια δυστοπική ταινία; Μήπως μας δουλεύουν;
Εκτός εάν η Διοίκηση στοχεύει έτσι, ώστε η καθημερινή μας εργασία να κυριαρχείται από συνεχή φόβο και ανασφάλεια. Και αυτό δεν θα το επιτρέψουμε.

Απαιτούμε να δοθούν άμεσα διευκρινήσεις σχετικά με την εγκύκλιο, αλλιώς μεγάλο τμήμα της καθημερινής μας εργασίας, επί της ουσίας, καθίσταται αδύνατο!

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία

Η 25η Νοέμβρη είναι η παγκόσμια μέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών. Στα πλαίσια αυτά, ως “Πρωτοβουλία” δημοσιοποιούμε την παρακάτω ανακοίνωση με στόχο να ενημερώσουμε, να ευαισθητοποιήσουμε και να κινητοποιήσουμε σχετικά με το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας.

Είναι γεγονός πως στις μέρες μας οι γυναίκες είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό ενταγμένες στην αγορά εργασίας, και πολλές έχουν καταφέρει να «μπουν» σε παραδοσιακά «αντρικά» επαγγέλματα, σε αντίθεση με όσα συνέβαιναν σε προηγούμενες εποχές. Αυτό, φυσικά, δεν προέκυψε τυχαία, ούτε ήταν σύλληψη κάποιου “πεφωτισμένου” μυαλού. Αντίθετα, ήταν προϊόν σκληρών και μακροχρόνιων κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Παρόλα αυτά σήμερα, εν έτει 2017, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι να κατακτηθεί η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα. Το μισθολογικό χάσμα συνεχίζει να είναι μεγάλο, με τις γυναίκες στην Ε.Ε. να αμείβονται κατά μέσο όρο 16,3% λιγότερο (reporter.gr, 2/11/17) από τους άντρες. Επιπλέον, στην Ελλάδα παρατηρείται η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε. στο ποσοστό ανεργίας μεταξύ ανδρών (19,9%) και γυναικών (28,1%) (capital.gr 18/10/2017). Επιπλέον, όπως βλέπουμε και στα του εργασιακού μας “οίκου”, οι "θέσεις ευθύνης" δύσκολα δίνονται σε γυναίκες, οι οποίες περνούν δια πυρός και σιδήρου για να αποδείξουν ότι μπορούν να συνδυάσουν καριέρα και οικογένεια. Ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα με σχεδόν τα ίδια προσόντα , προτιμούν συνήθως τον άνδρα.
Παράλληλα, το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία (και όχι μόνο) αφορά όλο και περισσότερες γυναίκες ανά τον κόσμο.

Θέμα ταμπού

Σε καθεστώς μνημονίων και σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, μαζικής ανεργίας, επισφάλειας και διάλυσης του δομών του κοινωνικού κράτους, το φαινόμενο της σεξουαλικής παρενόχλησης εντείνεται. Έχουμε εκατοντάδες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης από τον εργοδότη ή κάποιον πελάτη ή από υψηλά ιστάμενα στελέχη μιας επιχείρησης, που δεν καταγγέλονται, καθώς ο φόβος της απόλυσης, της επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων ή της αρνητικής αξιολόγησης και επομένως της στέρησης της εργασιακής ανέλιξης, καραδοκούν.

Οι επιπτώσεις που έχει η αποσιώπηση της σεξουαλικής παρενόχλησης είναι σκληρές και δρουν μακροπρόθεσμα στην ψυχολογία των γυναικών που συνεχίζουν να δουλεύουν στο ίδιο περιβάλλον με το άτομο που της παρενόχλησε!

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά

Σε πανευρωπαϊκή έρευνα του FRA (Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) τα στοιχεία είναι τρανταχτά:
  • Το 55% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα, δηλαδή πάνω από 1 στις 2 γυναίκες έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση.
  • Το 35% των θυμάτων δε μίλησε ποτέ και σε κανένα για το περιστατικό, ενώ μόλις το 6% το κατήγγειλε στην αστυνομία ή ζήτησε τη βοήθεια κάποιου φορέα υποστήριξης.
Τα στοιχεία της ίδιας έρευνας δείχνουν ότι τα νούμερα δεν είναι πολύ διαφορετικά στην Ελλάδα:
  • Το 43%, δηλαδή περίπου μία στις δύο γυναίκες, έχουν υποστεί κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση, ενώ το 11% των παραπάνω περιπτώσεων σχετίζονται με το χώρο της εργασίας τους! (news247.gr, 29/10/17)
Τα παραπάνω στοιχεία δε διαφοροποιούνται σημαντικά στις υπόλοιπες χώρες. Στη Βρετανία, το 50% των εργαζόμενων γυναικών έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά στο χώρο της εργασίας, με το 63% των θυμάτων να παραδέχεται ότι δεν κατάγγειλε ποτέ τα περιστατικά παρενόχλησης.
Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο της έρευνας, έχει να κάνει με το γεγονός ότι το 30% των θυμάτων υπέστη παρενόχληση από άντρα ανώτερο στην εργασιακή ιεραρχία, με αποτέλεσμα το 10% να αναγκαστεί τελικά να εγκαταλείψει την εργασία του. (skai.gr, 25/10/17)
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στις ΗΠΑ, με τις μισές περίπου εργαζόμενες, το 48%, να έχουν δεχτεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας τους. (ekirikas.com, 13/11/17)

Το συνδικαλιστικό κίνημα να αναλάβει πρωτοβουλίες

Η σεξουαλική παρενόχληση, δεν είναι μια απλή υπόθεση, ούτε αποτελεί κάποιου είδους «μικρολεπτομέρεια» της καθημερινότητας για τις γυναίκες που την υφίστανται. Αντίθετα, ιδιαίτερα όταν σχετίζεται με το εργασιακό περιβάλλον, γεμίζει τα θύματα με καθημερινό άγχος, φόβο, αισθήματα κατωτερότητας, ή και αγωνία για το ενδεχόμενο απόλυσης σε περίπτωση που την καταγγείλουν.  Το ζήτημα αυτό, λοιπόν, μας αφορά όλους και όλες, γυναίκες και άνδρες, και οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε.
Ως “Πρωτοβουλία” θεωρούμε ότι ο αγώνας ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση και τον σεξισμό συνδέεται με τον αγώνα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και με τη μάχη ενάντια στα μέτρα λιτότητας και διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. Για αυτό προτείνουμε:
  • Ο ΣΥΕΤΕ να ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με το ζήτημα, όπου και θα γίνει προσπάθεια να καταγραφούν και να καταγγελθούν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης.
  • Η λειτουργία γραμμής επικοινωνίας (μπορεί να αξιοποιηθεί το ΤΥΠΕΤ), όπου θα προσφέρεται ψυχολογική υποστήριξη και θα υπάρχει η δυνατότητα να γίνονται καταγγελίες, ακόμα και ανώνυμες.
  • Να στηριχτεί μαχητικά από τον Σύλλογο όποια συναδέλφισσα θελήσει να καταγγείλει δημόσια τέτοιο περιστατικό, προκειμένου να μην υπάρξει κίνδυνος για το εργασιακό της μέλλον. Το να σπάσει η σιωπή είναι πολύ σημαντικό! Επίσης, πρέπει να καταπολεμηθεί και η αδιαφορία ή ο εμπαιγμός που πολλές φορές αντιμετωπίζει η καταγγέλλουσα από τους αρμόδιους.
  • Να συντονίσουμε τη δράση μας με κινηματικές οργανώσεις και συλλογικότητες, που δραστηριοποιούνται γύρω από αυτό το ζήτημα.

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Ανακοίνωση #20: Στροφή στον “ρεαλισμό της υποταγής” από την πλειοψηφία του ΣΥΕΤΕ

Η Διοίκηση της ΕΤΕ επιμένει στην απόφασή της να “τελειώσει” τον Λογαριασμό  Επικούρησης, κάτι που συνεπάγεται δραματικές συνέπειες και στο ΤΥΠΕΤ. Οι νυν συνταξιούχοι κινδυνεύουν να μείνουν απλήρωτοι τουλάχιστον για το Δεκέμβρη. Πρόκειται για ωμή επίθεση και πρόκληση! Οι εργαζόμενοι/ες, οι συνταξιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία “θυσιάζονται” στο βωμό του κέρδους των μετόχων των τραπεζών και του μάνατζμεντ που υπηρετεί τα συμφέροντά τους, καθώς οι υποχρεώσεις των Τραπεζών μεταφέρονται για ακόμα μία φορά στο κράτος.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες έδειξαν μεγάλη αγωνιστική ετοιμότητα. Με δύο 24ωρες πανελλαδικές απεργίες, με περιφερειακές απεργίες σε Λάρισα και Αχαΐα και με μαζικές συγκεντρώσεις έξω από το κεντρικό κατάστημα στην Αθήνα, απέδειξαν ότι υπάρχει η βάση και η διάθεση για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μας.

Παρόλα αυτά, η ηγεσία του ΣΥΕΤΕ, εγκλωβισμένη στη γραφειοκρατική λειτουργία της και σε έναν δήθεν “ρεαλισμό”, κάνει την κρίσιμη στιγμή μια επικίνδυνη και άτσαλη “στροφή”, δίνοντας το σινιάλο της υποχώρησης. Στην τελευταία ανακοίνωσή του, ο ΣΥΕΤΕ χωρίς να προτάσσει μια δική του διεκδικητική πρόταση, παρακαλάει την Διοίκηση να κάτσει στο τραπέζι του διαλόγου και να διασαφηνίσει εκείνει την πρότασή της για να βρεθεί μια “κοινά αποδεκτή λύση”. Πρόκειται για μια παραδοχή, ότι η πρωτοβουλία βρίσκεται στα χέρια της εργοδοσίας. Πρόκειται, ακόμη χειρότερα, για μια νέα κίνηση υποταγής, όπως ακριβώς συνέβη όποτε ο ΣΥΕΤΕ κλήθηκε να τοποθετηθεί απέναντι στα μνημόνια, στα πλάνα αναδιάρθρωσης και τις ανακεφαλαιοποιήσεις της τράπεζας.

Ποια είναι αυτή η "κοινά αποδεκτή λύση", από τη στιγμή που η Τράπεζα δηλωμένα επιμένει να ξεμπερδεύει με το "βαρίδι" του ΛΕΠΕΤΕ; Μήπως η ηγεσία του ΣΥΕΤΕ ”κλείνει το μάτι” σε σχέση τη θέση ότι η επικούρηση είναι λογαριασμός εγγυημένων παροχών, πράγμα που σημαίνει ότι η Τράπεζα έχει την υποχρέωση της καταβολής τους; Γιατί η συνδικαλιστική πλειοψηφία αρνείται πεισματικά να υιοθετήσει την πρόταση που καταθέτει επίμονα η “Πρωτοβουλία”, ότι μοναδική λύση για τη σωτηρία του ΛΕΠΕΤΕ είναι η διεκδίκηση να ασφαλιστούν σε αυτόν όλοι οι εργαζόμενοι/-ες στην ΕΤΕ, με επιστροφή όσων από 1/1/2005 και μετά ασφαλίζονται για επικουρική σύνταξη στο ΕΤΕΑΕΠ;

Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η εν λόγω ανακοίνωση αποτελεί καμπανάκι κινδύνου για τη στάση της ηγεσίας του Συλλόγου. Λες και δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται, ότι τίποτα δεν κερδήθηκε ποτέ με “ευχές και παρακάλια”. Ο δικός μας διάλογος απέναντι στα τελεσίγραφα της Διοίκησης, πρέπει να είναι ο καλά οργανωμένος και ανυποχώρητος αγώνας.

Η δικιά μας δύναμη, όπως έχουμε ξαναγράψει, βρίσκεται στους αριθμούς μας και τη μαζική μας δράση. Αυτό το «όπλο» πρέπει να το αξιοποιήσουμε Είναι ζωτικής σημασίας ο αγώνας να περάσει στα χέρια της «βάσης». Σε αυτήν την κατεύθυνση προτείνουμε:
  • Περιφερειακές Συνελεύσεις σε όλη τη χώρα, αντί για συγκεντρώσεις - φιέστες, με την ανοιχτή συμμετοχή όλων των εργαζομένων, όπου και να συζητηθεί αναλυτικά το πλαίσιο των θέσεών μας, καθώς και το πως κλιμακώνουμε από εδώ και πέρα.
  • Να ξεφύγουμε από την στενή συντεχνιακή αντίληψη και να επιχειρήσουμε συνειδητά να χτίσουμε συμμαχία με άλλους κλάδους εργαζομένων και με κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στο στόχαστρο. Καταρχήν, με τους συνάδελφους της πρ. Εμπορικής και πρ. Ιονικής, αλλά και με τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, που δέχονται σφοδρή επίθεση απέναντι στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Επιπλέον, επειδή μας αφορά άμεσα, θεωρούμε απαραίτητη και την στήριξη των κινημάτων ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.
  • Εκστρατεία στους χώρους δουλειάς με στόχο το κάλεσμα μιας καλά οργανωμένης, χωρίς παρουσία προσωπικού ασφαλείας, 48ωρης πανελλαδικής απεργίας, με προοπτική κλιμάκωσης σε απεργία διαρκείας, στο βαθμό που η Διοίκηση επιμένει να μην υποχωρεί.
Η δική μας στάση θα είναι ανυποχώρητη. Απέναντι στους εμπνευστές και διεκπεραιωτές της επίθεσης στο ΛΕΠΕΤΕ. Απέναντι στους κυβερνητικούς “Πόντιους Πιλάτους” που νομίζουν ότι καθάρισαν εύκολα χαρακτηρίζοντας το ζήτημα “διμερές”. Απέναντι, τέλος, σε όσους θεωρούν το ΛΕΠΕΤΕ ένα “βαρίδι” που πρέπει να φύγει από τη μέση, ώστε να παίξουν τα δικά τους παιχνίδια με την τράπεζα και το μέλλον της.